Wie of wat is “de” motorvrouw…
Er bestaan meerdere grote clichébeelden, één er van is de
ultravrouwelijke sexy motorrijdster, die in strak leren pak (aan de verbeelding
overlatend wat er zich onder dat heerlijke pak bevindt) op hoge hakken de meest
sportieve motor opstapt en langsrijdt in menig mannen- en/of vrouwenhoofd.
Een andere is het mannelijkere type, de vrouw gehuld in een
mannenmotorpak, een niets aan de verbeelding overlatend oversized pak, een stevige
harley onder de poep en stoere mannenpraat weerklinkend uit die vrouwenmond.
Op deze beide clichés heb ik niets op tegen maar de
meeste motorvrouwen hangen daar helemaal middenin.
De motorvrouwen die ik tot mijn (h)eerlijke vriendenkring
mag rekenen variëren tussen deze beide uitersten. Zowel op de motor als naast
de motor de meest uiteenlopende madammen.
Van choppers naar de naked bikes over de allroad motoren tot
de geweldige sportieve racemachines. Naast de motor gaat het van de zorgende verpleegsters over fotografen, jeugdwerksters, leerkrachten, kledingverkoopsters tot de stoere
metaalbewerksters met hobby’s die gaan van naaien, over juwelen ontwerpen,
alpinisme en sleutelen aan motoren. Van huisvrouwen met kinderen over werkende
mama’s tot de koppels en alleenstaande vrouwen. Van hetero over bi naar
lesbisch.
En er is in dit verhaal één ding dat ons bindt… de passie
van het motorrijden.
Over alle grenzen heen, deze verbondenheid is zo sterk, er
wordt hier niet smalend gedaan over types motor, over lelijke of mooie
motorpakken, over hoe snel een motor wel kan of welke stunts er al dan niet
uitgehaald worden. We zijn allemaal vrouw en we rijden allemaal met de motor,
iedere persoonlijkheid wordt sterk gerespecteerd hoe verschillend ze ook mogen
zijn.
Het is gewoon bijzonder fijn om te genieten van onze
ronkende machines, in welke hoedanigheid dan ook.
We stappen allemaal de motor op in de voor ons meest
passende pakken, de ene al wat rozer en gebloemder dan de andere. Van een strak
zwart leren pak tot een, met fluo versierd cordurapak. een vleugje oogmake-up,
een mooi oorbelleke, een haarrekkertje in onze jaszak om onze haren tijdens de
stops terug vast te binden of een tubeke gel om de korte lokken weer in het
gelid te krijgen. Van felgekleurde helmen tot de mat zwarte versies,van getinte viziers tot de heldere versies.
Ik heb vrouwen ontmoet die het liefste alleen de wereld
rondtoeren, te beginnen in ons Belgenlandje, maar ook vrouwen die de zonnige zondagen
afwachten om in groep te kunnen rijden.
Vrouwen die weer en wind trotseren en die het hele jaar door
op de motor kruipen en trachten om zo veel mogelijk met de motor te bereiken,
zomer en winter.
Vrouwen die enkel bij de start van het lenteseizoen op de
motor stappen en de zondagse uitstapjes als ultieme beleving centraal laten
staan tot in de vroege herfst hun machine terug verzekeringsloos naar de garage
verbannen.
Vrouwen die na elke rit hun motor tot in de details proper
maken en vrouwen die een jaar lang de sporen van hun ritjes laten hangen.
Vrouwen die zich bij motorvrouwenclubs aansluiten tot
vrouwen die niet in motorverenigingen passen.
En de leeftijd van al deze vrouwen… dat varieert van 18 tot
99… Het zijn heus niet alleen de 40-plussers die de motor (her)ontdekken.
Er bestaat dus niet zoiets als “de” motorvrouw, ieder heeft
haar reden om met haar motor op haar manier te genieten…
Wie ben ik binnen deze uitgebreide waaier aan motorvrouwen…
Ik ben een motorrijdende mama, halverwege de dertig,
gepassioneerd rijdster, winter en zomer. Steeds het gevoel van “vrijheid” herbeleven
dat motorrijden met zich meebrengt. Rijdend op een allroad motor, genietend van
alles wat er op mijn pad kruist. Dit kan gaan van een georganiseerde
motoruitstap, woon-werkverkeer, opgaande en ondergaande zonnen, door het lot
geïnspireerde toeren en toertjes doorspekt van koffiestops en hilarische
vrouwen, recht op het doel af of soms hopeloos verkeerd rijdend. Geen leren
motorpak maar een stevig cordura vrouwenpak, een streepje oogpotlood en wat
mascara en stiekem genietend van de verwondering die de toevallige passant soms
met zich meebrengt. De keuze om met de motor te rijden is voor mij zeer
persoonlijk, er is dan bijvoorbeeld ook niemand in mijn familie die mij deze
microbe heeft kunnen aanpraten, het gevoel zat al jaren diep van binnen te
borrelen… de uitdaging… het zat er in en het moest er uit… Heerlijk om je
dromen te kunnen verwezenlijken en ook te beseffen dat het een echte droom is die
uitkwam.
Ik geniet van elke motorvrouw in mijn leven, vriendinnen
voor het leven, gebonden door dezelfde passie… de motor!
Ik hoop dat deze blog een glimlach kan toveren in het
dagelijkse leven en een bron aan inspiratie kan zijn. Gewoon mee genieten van het “creatief”
motorrijden.
Alvast dankjewel aan al deze vrouwen, zowel de avontuurlijke
als de minder avontuurlijke, om te zijn wie je bent en te doen wat je graag
doet!
Jullie zijn mijn persoonlijke bron van inspiratie!
Hierbij een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog vanwege “een”
motorvrouw ;-)
