"De" motorvrouw

Wie of wat is “de” motorvrouw…

Er bestaan meerdere grote clichébeelden, één er van is de ultravrouwelijke sexy motorrijdster, die in strak leren pak (aan de verbeelding overlatend wat er zich onder dat heerlijke pak bevindt) op hoge hakken de meest sportieve motor opstapt en langsrijdt in menig mannen- en/of vrouwenhoofd.

Een andere is het mannelijkere type, de vrouw gehuld in een mannenmotorpak, een niets aan de verbeelding overlatend oversized pak, een stevige harley onder de poep en stoere mannenpraat weerklinkend uit die vrouwenmond.

Op deze beide clichés heb ik niets op tegen maar de meeste motorvrouwen hangen daar helemaal middenin.

De motorvrouwen die ik tot mijn (h)eerlijke vriendenkring mag rekenen variëren tussen deze beide uitersten. Zowel op de motor als naast de motor de meest uiteenlopende madammen.

Van choppers naar de naked bikes over de allroad motoren tot de geweldige sportieve racemachines. Naast de motor gaat het van de zorgende verpleegsters over fotografen, jeugdwerksters, leerkrachten, kledingverkoopsters tot de stoere metaalbewerksters met hobby’s die gaan van naaien, over juwelen ontwerpen, alpinisme en sleutelen aan motoren. Van huisvrouwen met kinderen over werkende mama’s tot de koppels en alleenstaande vrouwen. Van hetero over bi naar lesbisch.

En er is in dit verhaal één ding dat ons bindt… de passie van het motorrijden.

Over alle grenzen heen, deze verbondenheid is zo sterk, er wordt hier niet smalend gedaan over types motor, over lelijke of mooie motorpakken, over hoe snel een motor wel kan of welke stunts er al dan niet uitgehaald worden. We zijn allemaal vrouw en we rijden allemaal met de motor, iedere persoonlijkheid wordt sterk gerespecteerd hoe verschillend ze ook mogen zijn.

Het is gewoon bijzonder fijn om te genieten van onze ronkende machines, in welke hoedanigheid dan ook.

We stappen allemaal de motor op in de voor ons meest passende pakken, de ene al wat rozer en gebloemder dan de andere. Van een strak zwart leren pak tot een, met fluo versierd cordurapak. een vleugje oogmake-up, een mooi oorbelleke, een haarrekkertje in onze jaszak om onze haren tijdens de stops terug vast te binden of een tubeke gel om de korte lokken weer in het gelid te krijgen. Van felgekleurde helmen tot de mat zwarte versies,van  getinte viziers tot de heldere versies.

Ik heb vrouwen ontmoet die het liefste alleen de wereld rondtoeren, te beginnen in ons Belgenlandje, maar ook vrouwen die de zonnige zondagen afwachten om in groep te kunnen rijden.

Vrouwen die weer en wind trotseren en die het hele jaar door op de motor kruipen en trachten om zo veel mogelijk met de motor te bereiken, zomer en winter.

Vrouwen die enkel bij de start van het lenteseizoen op de motor stappen en de zondagse uitstapjes als ultieme beleving centraal laten staan tot in de vroege herfst hun machine terug verzekeringsloos naar de garage verbannen.

Vrouwen die na elke rit hun motor tot in de details proper maken en vrouwen die een jaar lang de sporen van hun ritjes laten hangen.

Vrouwen die zich bij motorvrouwenclubs aansluiten tot vrouwen die niet in motorverenigingen passen.

En de leeftijd van al deze vrouwen… dat varieert van 18 tot 99… Het zijn heus niet alleen de 40-plussers die de motor (her)ontdekken.

Er bestaat dus niet zoiets als “de” motorvrouw, ieder heeft haar reden om met haar motor op haar manier te genieten…

Wie ben ik binnen deze uitgebreide waaier aan motorvrouwen…

Ik ben een motorrijdende mama, halverwege de dertig, gepassioneerd rijdster, winter en zomer. Steeds het gevoel van “vrijheid” herbeleven dat motorrijden met zich meebrengt. Rijdend op een allroad motor, genietend van alles wat er op mijn pad kruist. Dit kan gaan van een georganiseerde motoruitstap, woon-werkverkeer, opgaande en ondergaande zonnen, door het lot geïnspireerde toeren en toertjes doorspekt van koffiestops en hilarische vrouwen, recht op het doel af of soms hopeloos verkeerd rijdend. Geen leren motorpak maar een stevig cordura vrouwenpak, een streepje oogpotlood en wat mascara en stiekem genietend van de verwondering die de toevallige passant soms met zich meebrengt. De keuze om met de motor te rijden is voor mij zeer persoonlijk, er is dan bijvoorbeeld ook niemand in mijn familie die mij deze microbe heeft kunnen aanpraten, het gevoel zat al jaren diep van binnen te borrelen… de uitdaging… het zat er in en het moest er uit… Heerlijk om je dromen te kunnen verwezenlijken en ook te beseffen dat het een echte droom is die uitkwam.

Ik geniet van elke motorvrouw in mijn leven, vriendinnen voor het leven, gebonden door dezelfde passie… de motor!

Ik hoop dat deze blog een glimlach kan toveren in het dagelijkse leven en een bron aan inspiratie kan zijn.  Gewoon mee genieten van het “creatief” motorrijden.

Alvast dankjewel aan al deze vrouwen, zowel de avontuurlijke als de minder avontuurlijke, om te zijn wie je bent en te doen wat je graag doet! 
Jullie zijn mijn persoonlijke bron van inspiratie!

Hierbij een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog                                                         vanwege “een” motorvrouw ;-)