Nederland in zicht

Een mooi verlengd pinksterweekend, een paar vriendinnen en wat motors…

Heerlijke ingrediënten voor een super geslaagd weekend!

Ons “volg het buikgevoel” weekend, met “enkel de eindbestemming staat vast” :-)

Deze keer richting Nederland, uiteraard niet hetzelfde als de “1000 bochten” in Luxemburg, maar zoals ze zeggen “verandering van spijzen doet eten” en we moeten tenslotte niet altijd naar de Ardennen om veel plezier te hebben en mooie wegjes te vinden.

Hier gaan we dan… prachtige wegjes, mooie landschappen, af en toe een omleiding, maar over het algemeen hebben we blijkbaar een goed buikgevoel :-)

Om de beurten hebben we aan de kop gereden, met op regelmatige momenten de nodige tussenstops voor koffie en de nodige maagvullers.

Zelfs een heuse “ijsjesstop” in de volle zon, heerlijk genieten, soms moet het niet meer zijn dan dat.

Na de nodige kilometers gereden te hebben zijn we netjes op tijd bij ons motorhotel aangekomen. Waar we ons te goed gedaan hebben aan een douche en propere kleren. Onze buikjes begonnen allemaal tegelijkertijd te grommen, dus na een welverdiend aperitief aan tafel gegaan.

Toch ook hier weer een paar verwonderde blikken aangezien we alleen met dames op stap waren. Een enkeling heeft ons gevraagd of we enkel een gezellig een pintje kwamen drinken en was ontzettend verwonderd dat we daar met de motor waren toegekomen en niet met de auto kwamen langsgereden. Het blijft me verwonderen waarom die clichés blijven standhouden, zeker in tijden waar meer en meer vrouwen de motor nemen om naar hun werk te rijden of in het weekend te gaan genieten van tourritjes en dit niet enkel achterop.

De kaarten werden er bijgehaald en bij de nodige pintjes en wijntjes werd de rit van de volgende dag al in grote lijnen uitgestippeld (lees: enkel begin- en eindpunt liggen vast, de rest verzinnen we op de moment zelf wel), de gps gaat alleen mee in geval van nood.

De dag nadien zijn we weer de velden ingereden, soms mocht je dit echt wel letterlijk nemen, als het avontuurlijk gevoel groot genoeg was reden we lekker gewoon het aarden wegje in om nadien terug op het asfalt te belanden (ik moet hier wel meegeven dat er enkel motoren van het allroadtype aanwezig waren, waardoor er iets meer speling was in de keuze van ondergrond).

Ook hier weer genoten van de rit en elkaar, soms was het bijzonder spannend om op tijd een tankstation te vinden, maar dat maakt ook deel uit van het motoravontuur :-) een beetje spanning op tijd en stond houdt ons lekker gezond!

Deze dag werd ook bezegeld met een zeer fijne avond waar we meermaals geklonken hebben op nog vele mooie ritjes.

Iedereen voldaan zijn bedje in, met meerdere op een kamer zorgt hier en daar voor wat ronkende dames die volgens mij hun ritjes in hun dromen weer herbeleefden, laten we het daar maar op steken, want snurken is bij dames niet echt altijd flatterend :-)

De laatste dag was er weer eentje richting België, hier waren de eindbestemmingen dan weer iets verdeelder, maar het grootste gedeelte hebben we samen doorgebracht. Nog een laatste gezamenlijke koffie als afsluiter voordat iedereen weer voldaan huiswaarts keerde.

Het thuiskomen na zo een fantastisch weekend voelt altijd een beetje “zwaar” aan, het “zwarte gat gevoel” speelt dan altijd wat op. Vriendinnen voor het leven, wees daar maar zeker van! Allemaal een andere achtergrond, maar met éénzelfde passie, de motor!

Maar dan maken we gewoon weer werk van de volgende rit en kunnen we onze zinnen weer verzetten…

Voldoende doelen in het leven stellen houdt ons vrolijk :-)



Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)