Wie het helmpje past...

We zijn weer zo ver, na 5 vrolijke jaren rijden met mijn huidige helm is het beste er van af…

De mousse begint dunner te worden, een aantal mankementen op het vizier en andere aanhorigheden doet me besluiten om op zoek te gaan naar een nieuwe.

Hoewel ik me op voorhand goed geïnformeerd heb (ik heb veel boekjes uitgepluisd en vele rondvragen gehouden) ben ik me er van bewust dat ik aan een moeizame zoektocht begin.

Mijn eigenste helm eens zwaar onder de loep genomen en mezelf een lijstje opgesteld waar ik op wil letten en wat er juist wel of niet aan mag zijn.

Mijn voorkeur gaat uiteraard uit naar zo van die heerlijke stille maar helaas ook hele dure helmen, en blijft mijn budget hierbij een beetje achter huppelen (je weet wel op het einde van je loon heb je altijd een stukje maand over). Niet getreurd, er zijn nog vele winkels met vele andere modellen ter beschikking :-)

Winkel 1, mijn eerste afvalronde wordt bepaald op esthetische wijze, met welke helm zie ik mezelf graag rondrijden. De eigenaar van de winkel laat me enkele modellen passen. En aangezien de helm ook perfect moet zitten voor lange ritten loop ik bandietgewijs een tijdje door de winkel. Telkens ik “iets” voel dat me niet zint verander ik van helm en loop noodgedwongen nog eens een toertje door de winkel. Prachtig zicht, ik in mijn zomers kleedje met korte mouwtjes en zo een stevige helm op mijn hoofd, ahum, ik heb me al beter gevoeld :-) Na alle helmen geprobeerd te hebben besluit ik dat hier niet het juiste model tussenzit.

Winkel 2, hier blijkt het zo druk te zijn, en het aanbod helmen eerder klein, zodat ik al snel besluit om het in deze winkel hier bij te laten.

Winkel 3, ook hier zoek ik eerst de modelletjes uit die me er wel tof uit zien. Ik loop ook hier rond alsof ik incognito de winkel wil overvallen en bekijk ik rustig alles wat ze nog in de aanbieding hebben tot ik het gewenste model gevonden heb. En jawel, de helm die mijn voorkeur geniet zit niet alleen perfect maar lost ook (bijna) al mijn wensen in. Ik roep de eigenaar van de winkel er bij om mijn bestelling te plaatsen. Aangezien ik een klein formaat van hoofd heb wil ik graag een XS bestellen. De winkelverantwoordelijke bekijkt me een beetje raar en zegt me dat ik me waarschijnlijk van maat vergis want hij heeft nog nooit een XS verkocht. Nu blijken mijn vorige helmen steeds de maat XS te dragen en naar mijn weten is mijn hersenpan nog steeds niet op miraculeuze wijze gegroeid. Dus dring ik er bij deze meneer op aan om mij toch het voordeel van de twijfel te geven en de maat XS te bestellen, wat hij uiteindelijk ook doet (samen met de maat S, want je zal wel zien dat ik die maat S zal nodig hebben, beweert hij).

Tevreden loop ik de winkel uit, het is me gelukt, ik heb een mooie helm gevonden voor de komende 5 jaar. Dat de zoektocht moeizaam zou verlopen dat had ik je al verteld. Maar dat deze laatste winkel me vorige keer ook een XS verkocht had, dat was de winkeleigenaar blijkbaar vergeten :-)

Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)


PS de roze helm op de foto is uiteraard niet mijn keuze geworden, ik hou van mat zwart :-)

Nederland in zicht

Een mooi verlengd pinksterweekend, een paar vriendinnen en wat motors…

Heerlijke ingrediënten voor een super geslaagd weekend!

Ons “volg het buikgevoel” weekend, met “enkel de eindbestemming staat vast” :-)

Deze keer richting Nederland, uiteraard niet hetzelfde als de “1000 bochten” in Luxemburg, maar zoals ze zeggen “verandering van spijzen doet eten” en we moeten tenslotte niet altijd naar de Ardennen om veel plezier te hebben en mooie wegjes te vinden.

Hier gaan we dan… prachtige wegjes, mooie landschappen, af en toe een omleiding, maar over het algemeen hebben we blijkbaar een goed buikgevoel :-)

Om de beurten hebben we aan de kop gereden, met op regelmatige momenten de nodige tussenstops voor koffie en de nodige maagvullers.

Zelfs een heuse “ijsjesstop” in de volle zon, heerlijk genieten, soms moet het niet meer zijn dan dat.

Na de nodige kilometers gereden te hebben zijn we netjes op tijd bij ons motorhotel aangekomen. Waar we ons te goed gedaan hebben aan een douche en propere kleren. Onze buikjes begonnen allemaal tegelijkertijd te grommen, dus na een welverdiend aperitief aan tafel gegaan.

Toch ook hier weer een paar verwonderde blikken aangezien we alleen met dames op stap waren. Een enkeling heeft ons gevraagd of we enkel een gezellig een pintje kwamen drinken en was ontzettend verwonderd dat we daar met de motor waren toegekomen en niet met de auto kwamen langsgereden. Het blijft me verwonderen waarom die clichés blijven standhouden, zeker in tijden waar meer en meer vrouwen de motor nemen om naar hun werk te rijden of in het weekend te gaan genieten van tourritjes en dit niet enkel achterop.

De kaarten werden er bijgehaald en bij de nodige pintjes en wijntjes werd de rit van de volgende dag al in grote lijnen uitgestippeld (lees: enkel begin- en eindpunt liggen vast, de rest verzinnen we op de moment zelf wel), de gps gaat alleen mee in geval van nood.

De dag nadien zijn we weer de velden ingereden, soms mocht je dit echt wel letterlijk nemen, als het avontuurlijk gevoel groot genoeg was reden we lekker gewoon het aarden wegje in om nadien terug op het asfalt te belanden (ik moet hier wel meegeven dat er enkel motoren van het allroadtype aanwezig waren, waardoor er iets meer speling was in de keuze van ondergrond).

Ook hier weer genoten van de rit en elkaar, soms was het bijzonder spannend om op tijd een tankstation te vinden, maar dat maakt ook deel uit van het motoravontuur :-) een beetje spanning op tijd en stond houdt ons lekker gezond!

Deze dag werd ook bezegeld met een zeer fijne avond waar we meermaals geklonken hebben op nog vele mooie ritjes.

Iedereen voldaan zijn bedje in, met meerdere op een kamer zorgt hier en daar voor wat ronkende dames die volgens mij hun ritjes in hun dromen weer herbeleefden, laten we het daar maar op steken, want snurken is bij dames niet echt altijd flatterend :-)

De laatste dag was er weer eentje richting België, hier waren de eindbestemmingen dan weer iets verdeelder, maar het grootste gedeelte hebben we samen doorgebracht. Nog een laatste gezamenlijke koffie als afsluiter voordat iedereen weer voldaan huiswaarts keerde.

Het thuiskomen na zo een fantastisch weekend voelt altijd een beetje “zwaar” aan, het “zwarte gat gevoel” speelt dan altijd wat op. Vriendinnen voor het leven, wees daar maar zeker van! Allemaal een andere achtergrond, maar met éénzelfde passie, de motor!

Maar dan maken we gewoon weer werk van de volgende rit en kunnen we onze zinnen weer verzetten…

Voldoende doelen in het leven stellen houdt ons vrolijk :-)



Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)

Luxemburg en zijn 1000 bochten

Voor wie er nog niet van gehoord heeft…

“1000 bochten” is een georganiseerde motortour die zich grotendeels in het prachtige Luxemburg afspeelt en dit al reeds voor de 14 editie

Regelmatig steken ze wel eens de grens over, zoals dit jaar, waar het Franse gedeelte wordt verkend.

Telkens weten ze een prachtig parcours uit te stippelen, over mooie wegjes en uiteraard, zoals de naam doet vermoeden, met heel wat bochtenwerk.

Voor de mensen die niet zo van grote motorevenementen houden is het aanrader om op een eigen gekozen moment (denk aan al die heerlijke verlengde weekends) deze toer eens uit te proberen.

Zo ook wij, een bende toffe vriendinnen op de motor, dit ervaren groepje rijdt enkel met baanmotoren of een allroadversie.

Een dagje heen rijden, een dagje het parcours van de 1000 bochten en een dagje rustig terug rijden.

Een tof hotel (met garage!), een prachtige omgeving, vrouwelijk gezelschap, een mooie toer en (het moet gezegd) goede asfalt in Luxemburg maken van ons verlengde weekend een geslaagde uitstap.

Na een rustige maar mooie rit richting Luxemburg, met de nodige koffiestops en vrouwenpraat onderweg, aangekomen in het op voorhand geboekte hotel. Onze motoren veilig in de parking gereden, bagage afgeladen en richting incheck. We hadden heel wat bekijks, enkel dames en dan nog allemaal in motorpak.

Na een opfrisbeurt, onze kleedjes uit de bagagerollen gehaald en incognito het dorpje gaan verkennen voordat we aan tafel gingen. Tijdens de maaltijd hebben we het parcours al eens overlopen en bekeken of er al dan niet aanpassingen moesten gebeuren ifv onze groep. De volledige rit werd unaniem goedgekeurd, nu was het aftellen naar de volgende dag :-)

Iedereen op tijd uit bed om lekker fris aan het parcours te beginnen, eerst nog een stevig ontbijt naar binnen gewerkt en dan de motor op.

We waren weer onder de indruk van deze rit, prachtige vergezichten, mooie tussenstops en heel wat handjes gezwaai en beentjes naar andere motards.

Heerlijk om een bocht uit te komen waar je in een flits denkt “aarrrgggghhhh, hoe kan ik die fatsoenlijk doorkomen”, of een helling te trotseren waar je op die moment best niet stopt omdat het garant staat voor een valpartij.

We hebben motards zien voorbij sjezen aan een stevig tempo en die volgens ons zeer goed op tijd thuis moesten zijn, vermoedelijk zonder te kunnen genieten van de mooie omgeving.

De rit zelf was +/- 350 km, wat toch al een behoorlijk afstand is om te rijden met al dat bochtenwerk.

Bij aankomst in het hotel en na een verfrissende douche hebben we allemaal genoten van een lekker glas wijn. Het napraten over de rit ging over in gegiechel en werd gevolgd door het “strijk” gaan van het lachen, waarschijnlijk de ontlading. 

Het 5-gangenmenu werd met ongelooflijk veel smaak verorberd, na een dag intensief rijden hadden we dit wel verdiend!

Een diepe maar deugddoende nachtrust heeft de batterijen weer helemaal opgeladen om aan de terugrit te beginnen. Bij deze rit werd het ons echt duidelijk gemaakt wanneer we de Belgische grens weer over gingen, de putten en de slechte asfalt was helaas het herkenningspunt…

Met een goed gevoel het weekend afgesloten, dit smaakt naar meer!

Wie graag meer info wilt over deze prachtig georganiseerde toer van de “1000 bochten” (deze gaat dit jaar door op 20 juni 2015) verwijs ik jullie graag door naar de website:

http://www.1000bochten.be/

Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)

Verlengd weekend...

Een hele rits verlengde weekends komen er aan… en guess what… ik mag elk verlengd weekend op motortrip hip hoi!

Vele van mijn motorvriendinnen zie ik verspreid terug over deze weekends :-)

Mijn eerste trip van de reeks wordt er eentje “old school”, geen gps, gewoon op kaart en buikgevoel naar de overnachtingsplaats.

Ruw weg stippelen we een route uit om de richting te bepalen en de rest doen we op het gevoel.

Heerlijk om mee bezig te zijn, het geeft me toch iets meer voldoening om de weg uit te stippelen en er bewuster mee bezig te zijn dan simpelweg de eindbestemming in te typen op gps en “landelijke wegen” aan te vinken. 
Hoewel we onderweg wel eens zullen moeten terugdraaien of de verkeerde wegen oprijden zullen we ons ook laten verrassen door toffe padjes en straatjes.

De lijstjes met namen van dorpen en steden worden klaargemaakt om op de tank te kleven, de kaarten geplooid om in de tanktassen te steken, ieder kan dan op zijn manier bijdragen aan de oriëntatie van deze route.

Maar wees gerust, de gpsroutes hebben ook hun voordelen, daar geniet ik de andere weekends ook van! 
Alleen door het opkomen van de gps is het kaartlezen naar de achtergrond verbannen. En nu kiezen we dus hier bewust voor :-)

Onze uitstippelavond is natuurlijk ook een gelegenheid om nog eens goed bij te babbelen, een echte fijne voorbereiding die de goesting nog groter doet worden.

En voila, de routes liggen in grote lijnen vast, de hotelvouchers liggen uitgeprint klaar, nu kan het inpakken beginnen…

Ik ga op reis en ik neem mee…

Mijn waterdichte “rol” om achterop de motor te plaatsen, aan koffers ben ik nog steeds niet toegekomen, ze staan al een tijdje op mijn aankooplijstje, maar ik ben er nog niet uit de welke mijn voorkeur wegdragen. Dus blijven we het maar met de bagagerol doen. Al ben ik wel tevreden dat ik er een gekocht heb die in de lengte open kan. En zeker als ik de vriendinnen zie wroeten die hun bagage in een rol steken die enkel op de kop open kan (je zal zien dat wat je nodig hebt steeds onderaan steekt waardoor je de volledige bagage mag uitladen). 
Laat dat een kleine tip zijn moest je er eentje willen kopen :-)
Tegenwoordig worden deze al in uitgebreidere series verkocht!

Elke keer het inpakdilemma, ik ben een minimale inpakster, hoe minder ik bij heb hoe liever, maar te weinig is ook weer niet goed.

Misschien moet ik zo maar eens een paklijstje opstellen, dan kan ik niets vergeten en overbodige spullen thuis laten. Een lijstje dat ik elke keer gewoon kan afprinten om te gaan inpakken…

Steeds opnieuw zorgt het uitpakken ter plaatse voor hilarische toestanden, als je ziet wie wat allemaal meesleurt. Van haardrogers over volledige reserve motorkostuums tot hopen kleding en high heels toe… 

Sommige dames kunnen niet voorzienend genoeg zijn tijdens het inpakken. En andere komen dan weer toe met een extra onderbroek en die dragen hun motorbroek permanent en combineren dit met het befaamde “helmkapsel”.

Kortom heerlijke momenten om naar uit te kijken de komende weekends :-)


Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)

Vrouwen en techniek

Met de motor rijden geeft wel een stoere indruk...

Maar ik moet eerlijk bekennen dat ik niet zou weten hoe ik hem moet repareren als er iets mis mee is.

Niet dat ik niet technisch ben aangelegd, ik werk in een stevige technische job en heb daar voor ook die opleidingen helemaal doorlopen, alleen niet in auto- of motortechniek...

De bandenspanning nakijken, aanpassen en de ketting smeren (en hem daarvoor in de juiste positie brengen) dat lukt me nog net, maar vraag me niet waar al de rest zit op mijn motor.

Om de 6000km breng ik hem netjes naar de garagist voor zijn (of is het een haar?) onderhoud en de nodige reparaties…

Schuivertje gemaakt, hopla, naar de garagist om alles na te kijken en te vervangen (indien nodig), …

Ergens in panne staan, dan kan ik de wegenhulp evengoed oproepen…

Hoewel het al dikwijls in mijn hoofd gespeeld heeft om een cursus motortechniek te gaan volgen… De interesse om bij te leren heb ik alvast, nu nog de juiste invulling, tijd en doorzettingsvermogen vinden.

Zeker omdat ik ooit een grote verre reis met de motor wil doen, zou dat wel handig zijn.

Als ik “the motolady” haar blog lees en hoe zij aan motors sleutelt dan komt er bij mij wel eens een gezonde jaloerse gedachte op. Of als ik de boeken van Lois Pryce of Trui Hanoulle en Gaea Schoeters dan blijkt dat toch een noodzaak te zijn. Deze dames zijn geweldig als het op reizen en motors aankomt!

Maar hoe begin je aan zoiets? Zoeken naar een opleiding? Maar hoe ver moet je daar in gaan? Een beetje bijscholing bij wat vrienden om een band te vervangen en de olie te wisselen, zou dat voldoende zijn? Of een volledig volwaardige opleiding met de nodige examens en diploma’s?

Maar zou het daarbij stoppen? Misschien ook maar ineens wat talen bijleren, of mijn kampeerkookkunsten uitbreiden, …

Of mij in plaats van mij te verdiepen in de mechanica van de motor, misschien gewoon de juiste entourage zoeken, dat bespaart me heel wat werk en tijd :-)

Als we nu gewoon ieders zijn talent er bijnemen en op deze manier een fijne reis tot stand proberen te brengen... Op deze manier kan iedereen op zijn tempo vanalles bijleren en hebben we ineens boeiend gezelschap !

Ieder haar inbreng en bijdrage kan hier van belang zijn…

Bij deze een vrolijke oproep :

GEZOCHT creatieve garagistes (voor het onderhoud van de motoren), tolken (voor het vertalen tijdens de buitenlandse tripjes), kinesisten (voor de massages tussendoor), auteurs (om er boeken over te schrijven), leerkrachten (omdat ze veel vakantie hebben), opvoedsters (om alles in goede banen te leiden), kokkinnen (voor de catering onderweg), muzikantes (voor de gezellige kampvuurmomenten), verpleegsters (om de gewonden te verzorgen), bouwvaksters (gewoon omdat ze stoer zijn), reisleidsters (om de route uit te stippelen), dromers (om het luchtig te houden), fotografen (om alles in beeld te brengen), naaisters (om onze kleding te herstellen),fashionista’s (om aan te leren wat je best wel of best niet draagt van de nieuwe motormode)… voor elke type vinden we wel een nuttige invulling, maar vooral iedereen die geniet van het leven op of met de motor!

Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)

Manoeuvres met de motor, hoe gaat het ook al weer? Kort samengevat...

Ondertussen is het toch al weer een aantal jaar geleden dat ik mijn  motorrijbewijs heb gehaald.

De regelgeving ivm het behalen van het rijbewijs is ondertussen weer stevig veranderd.

Benieuwd hoe het er ondertussen aan toegaat heb ik wat opgezocht…

Zo kan ik mezelf toch nog eens aftoetsen aan de realiteit en op een parking in het weekend weer eens wat inoefenen. Mijn kegeltjes van vroeger liggen anders toch te verstoffen in de garage :-)

Want hoe je het ook draait of keert, met enkel de baan op en neer te rijden beheers je het motorrijden niet (meer).

Wat is er sinds mei 2013 van toepassing in België:

Sowieso moet je starten met je theorie-examen

Wat moet je hiervoor kennen ?

http://www.rijbewijs-a.be/motorrijbewijs-theorie-examen/

Je kan hiervoor de nodige boeken aanschaffen, maar ook online kan je dit inoefenen (of herbekijken voor wie het rijbewijs reeds in bezit heeft).

http://www.gratisrijbewijsonline.be/

2^e stap in het gebeuren is het volgen van lessen aan de rijschool, hier moet je minimum 9h les volgen (kostprijs varieert hier rond de 650 a 750 euro).

http://www.rijbewijs-a.be/motorrijbewijs-rijlessen-motorrijschool/

Tijdens de lessen aan de rijschool leer je onder andere hoe de manoeuvres in elkaar zitten.

Na het volgen van de nodige lessen geeft de rijschool je de nodige papieren om je voorlopig rijbewijs aan te vragen bij het gemeentehuis.

http://www.rijbewijs-a.be/motorrijbewijs-rijlessen-motorrijschool/

Handig om te weten is dat je deze manoeuvres op verschillende oefenterreinen in België kan gaan oefenen (zie kaartje onderaan de webpagina van bovenstaande link). Een grote aanrader in de aanloop van je praktische examen !

Veel mensen opteren nog voor een paar uur les vooraf aan hun praktisch examen, maar zonder oefenen wordt het moeilijk.

Het praktisch examen voor het effectief behalen van je motorrijbewijs bestaat uit twee delen.

Eerst moet je de manoeuvres op privéterrein goed uitvoeren, hiervoor krijg je twee kansen. En nadien mag je de baan op, de examinator stuurt je hier door een parcours in de omliggende straten.

En als je na het slagen van je examens je definitief rijbewijs in handen mag houden en de “L” mag verwijderen van  je motor, dan staat de trots te lezen op je gezicht :-) wees daar maar zeker van! Ik herinner mij die dag als gisteren :-)

Hoewel het grappig was, dat met het verwijderen van de “L” bij mijn eerste rit een grote onzekerheid boven kwam, nu kon je geen beroep meer doen op die “L” als je al eens een fout maakte of je motor aan een roodlicht stilviel… Vanaf nu wordt er verwacht dat je alles beheerst… 

Maar nu pas begon het, veel rijden en veel blijven oefenen…

En wat kost nu het hele rijbewijsgrapje… en dan heb je nog niet de nodige motorkleren en de motor nog niet aangekocht en verzekerd...

http://www.rijbewijs-a.be/kostprijs/

En dan ten slotte de nieuwigheden sinds mei 2013 :

http://www.rijbewijs-a.be/nieuw-motorrijbewijs-regeling-2013/

Sinds januari 2013 is er ook heel wat veranderd in Nederland.

Hoe verloopt het behalen van een rijbewijs in Nederland :

http://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/rijbewijs/motorrijbewijs-rijbewijs-a1-a2-a

Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-) 

Dromen tijdens een druilerige dag...

Eind maart… regen en 10 graden buiten…

Niet zomaar wat regen, neen, een echte druilerige dag vandaag…

Nochtans ben ik stiekem blijven hopen op een zalige zondag :-)

Gisteren bij het passeren in de garage mijn stalen ros bestegen en gedroomd van een leuk doelloos ritje op een zonnige zondag samen met de vriendinnen.

Uiteraard kan ik ook gaan rijden in de regen, en uiteraard laat ik me daar niet zomaar door tegenhouden. Maar dan spreek ik over mijn woon-werkverkeer. Om op een zondag te gaan genieten heb ik meer nodig dan alleen de rijgoesting.

Dus “noodgedwongen” in mijn pyama onder een fleecedeken een inhaalbeweging gemaakt met de motormagazines die hier nog ongelezen (wegens tijdsgebrek) lagen te wachten.

Heerlijk wegdromend bij de mooie reisreportages en geïnteresseerd de nieuwigheden bekijkend terwijl de kinderen op de achtergrond de grootste dekenkampen uit de geschiedenis aan het fabriceren zijn.

Er liggen reeds 3 motoruitstappen vast voor dit jaar maar mijn “bestemmingen” lijstje wordt ineens stevig uitgebreid. Ik begin al volop te plannen en mijn agenda te checken. Wie van de vriendinnen is vrij en heeft interesse om verder mee de wereld te gaan verkennen. Zijn er nog motoraccessoires die ik graag wil toevoegen aan mijn uitrusting (vlug even verder bladeren in mijn boekjes), misschien is mijn reisuitrusting ook aan vervanging toe (toch nog even terugbladeren, want ik had net iets interessants gezien). En zo zijn we plots een halve dag verder, mijn hoofd vol wilde plannen en ideeën, de aankooplijstjes aangevuld… maar de regen is nog steeds daar… het zal vandaag alvast geen motortripje meer worden…

Laten we het positief bekijken, het heeft zo zijn voordelen die regendagen :-)

Mijn was- en strijk is straks gedaan voor de komende week en mijn toekomstplannen zijn stevig uitgebreid !

Ik ben weer volop mee met de trends in motorland en we blijven hunkerend uitkijken naar de eerste stevige lentedagen :-)

Een stevige motorgroet met een vrouwelijke knipoog ;-)